Son devirde dizi ve sinema dalındaki “tekelleşme” tezleri gündemdeyken, senarist ve direktör Gani Muştu’nun toplumsal medyadan yaptığı bir açıklama yaşananları gözler önüne serdi.
Müjde, dizilerin reytinglerindeki düşüşlerin nedenlerinden ve yapılan baskılardan bahsederek şu yazıyı kaleme aldı:
“BİR MENAJERİ SORUMLU TUTMAK MÜMKÜN DEĞİL”
“2,5 milyar liralık dizi pastasını, bir menajeri ‘kadeş savaşından’ sorumlu tutarak ele geçirmek mümkün değil kardeş. Kaldı ki bir mühlet sonra o denli bir pasta olmayacak üzere görünüyor.
“HİÇBİR YERDE BULAMAZSINIZ BU BİLGİLERİ”
Bak artık tane tane anlatayım. Hiçbir yerde bulamazsınız bu bilgileri. Kanallar bir dizi için yapımcıya 15-20 milyon TL ortasında para ödüyor fakat dizi 12 reytingi geçmez ise reklam geliri 10-12 milyon TL ortasında kalıyor. (Bazen daha da aşağıda)
“BASKILAR NEDENİYLE SENARYOLAR ÇEKİCİLİKTEN UZAKLAŞIYOR”
Yapımcı da 15’e anlaştığı diziyi enflasyon ve kanalın istekleri nedeni ile cebinden harcama yaparak ile 18-20 milyon TL harcayarak mal edebiliyor. Yani her iki taraf da yaklaşık kısım başına 5 milyon TL ziyanda. Dizi yurt dışına satılamazsa üzerine bir bardak soğuk su içiliyor karşılıklı. Diyelim ki satıldı ‘onu gösterme, bunu gösterme, aman öpüşmesinler sevişmesinler, bu mevzuyu işleyemezsiniz, enişte baldıza aşık olamaz’ üzere baskılar nedeni ile senaryolar çekicilikten uzaklaşıyor ve dizilerimiz eskisi kadar süratli ve yüksek kıymetlerle satılamıyor.
“HERKES ZARAR ETTİ”
Bölüm başı 200 bin dolara satıldı diyelim (ki ortalamaya nazaran uygun bir rakamdır)… Ne etti toplam kar: 7.5 milyon TL. Çık kurulları, çık oyunculara ödeneni falan, sonra böl ikiye; yarısını kanala, yarısını yapımcıya öde. Ne geçti eline? Kısım başı 2,5 milyon TL falan. Ziyan 5 milyondu. Çık bu ziyandan gelen parayı. Kısım başı 2,5 milyon TL herkes ziyan etti. Hay bin kunduz…
“BİR HARİKA YÜZYIL DAHA YAKALAR MIYIZ?”
Her bir dizi için 100 milyonları bulan başlangıç maliyetinin yahut banka kredisinin faizinden bahsetmiyorum bile. Onları da düşersen üretimciler ortalama bir dizide hesabı kitabı uygun yapamazlarsa 4 milyonu geçen ziyanlar edebiliyorlar. Kanallar da o denli. Pekala niçin yapıyorlar bu işi? Herkesin ‘Bir Mükemmel Yüzyıl daha yakalar mıyız sanki?’ beklentisi var zira. Maliyetlerin çok daha düşük olduğu yıllarda Harika Yüzyıl kısım başı 800 bin dolarları aşan bir yurt dışı satışı yakalamıştı. (Dolar da dolardı o yıllarda yani) Herkesin ağzını sulandıran havuç işte bu… Tekrarı mümkün mü? Bu ekonomik kurallarla güç görünüyor.
“YA İÇERİKLER, OYUNCULAR ÖZGÜRLEŞECEK”
Kanal ve üretimciler ‘Arşiv oluşturuyoruz. Gelecekte çok kıymetlenecek bu arsalar’ beklentisinde. Bu savurganlık devam ederse yakında çiftler çubuklar satılır, pastanın tabanını sıyırmak için herkes kuyruğa girer. Tahlil nedir diye sorarsanız söyleyeyim. Ya kanallar eski yapıya tartı verip yalnızca kimi günler yurt dışına satışı kesin olan dizilere yer verecekler. Geri kalan günleri ‘Yarışma-Komedi-Magazin’ olarak değerlendirecekler… Ya da içerikler, fikirler, oyuncular özgürleşecek ülke ile birlikte… ‘Yalova kaymakamı’ olarak arz ederim albayım…”
